Volgens onderzoekers van de TU Delft is het 2G of 3G beleid nauwelijks te verdedigen. Dit concluderen zij op basis van de verwachte resultaten van het 2G of 3G beleid op de verspreiding van het virus. Maar is het goed om grondrechten te beperken voor bijvoorbeeld ziekenhuisopnames?

Dat het onderzoek te lezen valt op o.a. de NOS is veelzeggend: vooralsnog lijkt het overheidsbeleid gericht te zijn op het implementeren van een sociaal kredietsysteem naar Chinees voorbeeld.

Op de NOS website is te lezen dat:

“Tegenstanders zullen deze resultaten zien als een bevestiging van hun mening, maar voorstanders zullen misschien denken: het werkt enigszins en elke besmetting en ziekenhuisopname die je voorkomt is er één.”

Vooral de laatste zin is interessant: “…elke besmetting en ziekenhuisopname die je voorkomt is er één.” Hier is de stelling dus dat grondrechten moeten worden beperkt voor een enkele ziekhuisopname. Welke grondrechten moeten hiervoor eigenlijk worden beperkt? Iemand de toegang weigeren op basis van een QR status is een schending van de volgende grondrechten: Art 1. “Gelijke behandeling en discriminatieverbod” en Art 2. “Privacy”

Wat voor precedent scheppen wij wanneer wij onze grondrechten laten beperken door een overheid voor het voorkomen van zelfs een enkele ziekenhuisopname?

Grondrechten dienen de burgers te beschermen tegen de overheid. Wanneer een overheid onze grondrechten kunnen beperken voor een enkele ziekenhuisopname wat is dan die bescherming tegen de overheid?

Is het goed om na te denken over de definitie van een grondrecht? Is het een privilege die door de overheid kan worden afgeschaft?