Vroeger had je Oost-Europa- en Sovjet Unie-deskundigen. Die lazen officiële kranten en berichten om het beleid van deze landen beter te begrijpen. Je moest er dan “doorheen” lezen, de uitspraken ontcijferen. Niet de boodschap voor waar aannemen maar als propaganda benaderen en vragen stellen als: Wat is de bedoeling van dit stuk? Welke woorden worden er gekozen? Waarom verschijnt dit, en waarom nu? En wat wordt er NIET verslagen?
Net als in het Oostblok blijken ook hier de media en overheid samen te werken(en zijn ze tevens in lijn met de grote bedrijven) en dit is voor sommigen wel schrikken. De reguliere media op deze manier lezend en analyserend, vanuit zo’n externe blik, kunnen we ook hier zien wat de nieuwe richting is van het denken van onze overheid. Welke zetten kunnen we binnenkort verwachten? Wat zijn de te verwachten antwoorden op onze tegenstand? En ook hier, welke woorden worden er gekozen? Welke vormen van afleiding worden er gebruikt? We willen hier kijken hoe we de media beter kunnen lezen.
Zo konden we in midden 2020 terwijl er niets aan de hand was, veel lezen over de tweede golf van corona, waar de overheid en het RIVM ons voor waarschuwden. Deze kwam er nooit maar het beleid hier ”tegen”, zoals mondkapjes en lockdowns helaas wel. Het beleid was voor de goede lezer voorspelbaar.
En zo zien we momenteel bijvoorbeeld vele artikelen over hartspierontsteking, hartzakjes ontsteking en ander hartfalen. Daarbij worden een plethora aan (soms zeer lachwekkende) mogelijke oorzaken genoemd. De geoefende lezer weet dan welke reden hier bedekt en buiten de discussie gehouden moet worden: de prik moet worden beschermd en buiten deze discussie blijven. We zagen Hugo de Jonge ook al in een vroeg stadium van de vaccinatiecampagne, de “prikbereidheid” te willen bevorderen en Haga terechtwees. Hij mocht daar geen vervelende vragen over stellen.
En als je dan toch kritisch blijft? Fauci antwoordde: “If you have a problem with me, you have a problem with science…. I represent science” En ook: ”trust the science” . Dit betekent dat als je twijfelt over vaccinaties je tegen de wetenschap bent en zeker ook geloofd dat de aarde plat is. Iedere kritiek op het beleid wordt zo belachelijk gemaakt en het woord wetenschap wordt als wapen gebruikt om die anti-vaxxers op hun plaats te zetten.
Het woord Anti-vaxxer dan. Velen zullen misschien geen moeite hebben met die term maar het blijft merkwaardig want geen enkele “anti-vaxxer” wil mensen het recht ontnemen om voor die prik te kiezen. Maar ze keren zich tegen dwang. Ze denken misschien dat het vaccin niet goed werkt, of dat het onveilig is (of beide) maar waar ze zich werkelijk tegen verzetten, is dwang. Zijn de niet-anti-vaxxers soms VOOR dwang? Misschien een enkele maar het klinkt een stuk minder aantrekkelijk dan zomaar wat mensen anti-vaxxer noemen.
We zien het gebruik van het woord “besmet” voor mensen die alleen maar een positieve uitslag hebben op een test. Rutte heeft zelfs enkele keren het woord “besmettelijken” gebruikt voor deze groep. Inmiddels is al lang duidelijk dat de testen betekenisloos zijn, ook de PCR test. En bovendien dat die zgn, en gevreesde a-symptomatische transmissie helemaal niet bestaat. Maar het wordt nog steeds gebruikt het heeft inmiddels voor angst (voor elkaar) gezorgd en het heeft ook zijn effect op die (gewenste) prikbereidheid gehad.
En nu, eind februari is de media ineens opgehouden met over corona te schrijven. De code is oranje, officieel is het nog “ernstig” maar Oekraine en het klimaat hebben het helemaal overgenomen. Er worden zelfs voorzichtig kritische stukken geplaatst over het beleid van het afgelopen twee jaar. Worden we ergens van afgeleid? Als ik deze wending kon duiden zou ik het doen, wie het weet zegt het maar.
Er verscheen kort geleden een artikel: “Why the word ‘freedom’ is such a useful rallying cry for protesters, The word has become common among far-right groups, experts say”
De volgende keer een artikel van ons vooral over het woord vrijheid en hoe men dit begrip probeert te bespotten en onschadelijk te maken. De vrijheid van het individu is immers de grootste tegenstander van een autoritaire overheid.